Ali Topuz – En Kötü Meslek Hastalığı: Vicdan Ölümü
Hallac-ı Mansur diyor ki “Cehennem acı çektiğimiz değil, acı çektiğimizi kimsenin bilmediği yerdir” Evet acılar insanlık var oldukça yaşanmaya devam edecektir ve birazcık vicdanı ve adaleti olan herkesin zulme karşı susmaması ve zulme karşı çıkması gerekir. İnsana en çok koyan herhalde acının paylaşılamaması ve adaletin yerini bulmamasıdır. Vicdan ve Adalet Nöbetleri bir iki senedir canları yanan işçi aileleri ve onları destekleyen bir avuç insan tarafından inatla sürdürülmeye devam ediyor ve her sene bu konu ile ilgili olarak da İş Cinayetleri Almanağı çıkarılıyor.
Ali Topuz yazdığı yazılarda vicdan ve adaletini her zaman öne çıkaran bir yazar olmuştur. Kendisi son yazısında İş Cinayetleri Almanağını yazmış, dikkatinize sunuyoruz.
ALİ TOPUZ
2014’te bir gecede 301 kişi madene gömüldü. Ağladık. Sızladık. İsyan ettik. İtiraz ettik. Manşetler attık. Ağıtlar yaktık. Küfrettik. Sonra? Korkarım, unutmaya koyulduk. Çoğumuz. İşimiz gücümüze döndük. İş cinayetlerini tasarlayanlar, işleyenler, üstüne bir de tekme koydular. Acısını unuttuk mu? Unutmaya koyulduk. Kabul edelim, çok az kişi var hatırlayan. Hatırlamamızı sağlayan. Hatırlamamız için çalışan. Unutulmaması için. Ölenlerin. Ölenlerin çocuklarının, karılarının, kocalarının, kardeşlerinin, anne babalarının, yoldaşlarının. Ve yeni öleceklerin. Hatırlamak, unutmamak, tekrar tekrar aynı acıları yaşamamak için en önemli gereklerden biri. Hafıza lazım. Hafıza ve dayanışma. “ADALET ARAYANA DESTEK GRUBU” iş cinayetlerinin, demek sınıf suçlarının önlenebilmesi için gerekli hafızayı kuran bir grup. Kuran. Taşıyan. Yaşatan. Hafıza, zaten dayanışma demek. Destek. 1886 işçinin iş cinayetine kurban edildiği bir senenin almanağı İŞ CİNAYETLERİ ALMANAĞI 2014. Bu kötü senenin hafızası, önceki kötü seneden daha kötü olan bu kötü sene ve ondan da öncekinden. Bu hafıza güçlenmeli. Bu dayanışma güçlenmeli. Adalet arayanların karşısında çok kişi var: Patron, patronun beslemeleri, patronun polisleri, patronun siyasetçileri, patronun tekme atıcıları, patronun manşet atıcıları, patronun yalan atıcıları… Adalet arayanlar az ama… Az ama, az kalmamalı…
2014 Almanağı, yılın İş Cinayetleri Raporu’nu içeriyor. Olan biteni, raporu işçiden, emekçiden yana gözle toptan okumanın kıymeti, okuyunca bir daha anlaşılıyor.
İş Kazası Durumunda Ne Yapılmalı. Bir başlık da bu. Biliyor muyuz? Bilmeliyiz.
Meslek Hastalığı Nedir? O kadar önemli ki, ani ölümlü iş cinayetlerinden çok daha fazla cana ve acıya yol açan bir sorun. Bilmeliyiz.
Ailelerin Adalet Mücadalesinden Kesitler. İşin en zor yanlarından biri. Canları yananların adalet ararken bir daha, bir daha, bir daha canlarının yandığı bir alan. Ama adalet ancak mücadeleyle gelir. Bilmeliyiz.
Vicdan ve Adalet Nöbeti. Her ayın ilk pazar günü tutuluyor. Az kişiler ama vicdan, adalet sayıya bakmaz. Nöbet bekliyorlar. Çoğalana, engel olmaya güç yetecek kadar çoğalana dek nöbet. Bilmeliyiz.
Meslek Hastalıkları Ropörtajları. En kötü meslek hastalığına tutulmamak için bilmeli, öğrenmeli, takip etmeli, desteklemeli, dayanışmalı, destek istemeli, saf tutmalıyız. En kötü meslek hastalığı: Vicdanın ölmesi…
Çocuk İşçiliği. Çocukları çok çalışır bu memleketin, çok çalışır, erken büyür, erken ölür, Büyük İnsanlık dedikleridir. Biliyoruz. Bilmeliyiz değil, bilmezden gelmemeliyiz.
Çizgilerin Diliyle İş Cinayetleri. Alın, bakın, görün.
Kaynak: http://utay-alidurantopuz.blogspot.com.tr/2015/05/a.html