Sayacıların Beklenmedik Eylem Dalgası
Sayacılık zor bir meslek. Önce arkadaşlarımızın üretim sürecinde yer almış olduğu şu güzel video ile mesleğe bir giriş yapalım.
Antep’ten Konya’ya İstanbul’dan İzmir’e sayacılar iki haftadır ayaktalar. Taleplerinde peyderpey kazanımlar elde ettiler, ediyorlar. Allah yollarını açık etsin.
Geçen hafta İzmir’deki eylemden kısa bir videoya göz gezdirelim.
2010’daki Tekel eylemi kadar olmasa da 2015’teki metal işçilerinin Mayıs ve Haziran aylarına damgasını vuran eylem dalgasına benzetilebilecek ölçek ve ehemmiyette bir hadise ile karşı karşıyayız.
Bu şenlikli ayağa kalkışta belki de en büyülü, en heyecan verici şey, yerli işçilerle Suriyeli işçilerin yan yana el ele omuz omuza olması. Üstelik de bir kaç ay evvel şöyle bir vakanın yaşanmış olduğu bir zeminde.
Kadir Yıldırım’ın müthiş kitabı sayesinde bir kere daha hatırladığımız, Osmanlı’nın son dönemindeki bazı efsunlu anlara benzeyen bir görüntü bu: Ermeni, Yahudi, Türk, Kürt, Rum, Bulgar işçilerin demiryollarından fabrikalara hakları için elele verip ayağa kalktıkları o nadir anlara…
Türk’ün Kürd’le, Alevi’nin Sünni’yle, sekülerin dindarla, o’cunun bu’cuyla gerim gerim gerildiği toplumumuz için ne değişik bir an, ne değişik bir manzara değil mi? Biz emek davasını sanki her şeyden çok işte bu ihtimal için sevdik.
Toplumsal mücadele hattının, doğuştan gelen aidiyetler ekseninde değil başkasının hakkına girenlerle girmeyenler, zalimlerle mazlumlar ekseninde kurulma ihtimali…
Kırıntılar ve küçük hesaplar için birbirimizle uğraşmayı bırakıp hakkımıza kepçeyle girenlere, habire aramıza fitne sokanlara karşı birleşme ihtimali…
Suriyeli işçilerin, ülkemizde ucuzun da ucuzu işgücü muamelesi görmeleri karşısındaki ilk toplu itirazları bu. Coğrafyamıza hoş gelmişlerdi zaten. Şimdi hak mücadelemize de hoş geldiler.
Saya işçileri eylemde: Patronlar ‘düne kadar Suriyelilere düşmandınız’ diyor
Eylemdeki Türkiyeli ve Suriyeli saya işçileri İzmir Alsancak Karakedi Kültür Merkezi’nde bir araya geldi. İşçiler, taleplerinin neler olduğunu, neler yaşadıklarını anlattı.
Nuray Pehlivan npehlivan@gazeteduvar.com.tr
İZMİR – Ayakkabı işçileri Hatay, Konya, Adana, İstanbul gibi kentlerin yanı sıra İzmir Işıkkent ayakkabıcılar sitesinde de eylemlerine devam ediyor. Işıkkent’te çalışan Türkiyeli ve Suriyeli işçiler bir süre önce Site meydanında bir araya gelerek basın açıklaması yapmış, işverene karşı birlikte mücadele etme kararı aldıklarını açıklamışlardı.
İş bırakarak parça ücretlerinin arttırılmasını, iş koşullarının iyileştirmesini isteyen Saya İşçileri Karakedi Kültür Merkezi’nde bir araya gelerek taleplerinin neler olduğunu anlattılar. Işıkkent ayakkabıcılar sitesinde çalışan Türkiyeli işçiler Yalçın Yanık, Nuri Karam, Ali Boyalı, Tevfik Saraç ve Suriyeli işçiler Alsancak Karakedi’de dün akşam gerçekleşen toplantıda 14-15 saate varan çalışma saatlerinin uzunluğunu, sağlık koşullarının ve iş güvencelerinin olmadığını dile getirdiler. Toplantıda konuşan işçiler Suriyeli, Türk, Kürt işçilerin birlikte bu mücadeleyi sonuna kadar sürdüreceklerini, bu süreçte herkesten desteklerini beklediklerini söylediler.
‘SİGORTAMIZ YOK Kİ SENDİKAMIZ OLSUN’
Toplantıda ilk olarak söz alan işçi Nuri Karam, “Biz çalışırken bir anda Suriyeli yoldaşlarımız alanlara döküldü. Sonra biz onlara destek verdik. Patronlar ‘Siz Suriyelilerle düne kadar düşmandınız, şimdi ne oldu da birlikte yürüyorsunuz’ diye soruyor. Çünkü bizler ilk başta Suriyelilere karşı eylem yapmıştık ‘istemiyoruz sizi’ diye ki burada çok büyük bir yanlış yapmışız. Bugün sanayideki düzen tamamen değişmeye başladı. Ayakkabıcılar sitesindeki işçilerin birlikte hareket etmesi ile bunun sadece iş ve ekmek mücadelesi olduğunu, kardeşliğin ve birlikteliğin sağlandığını işverene gösterdik. Bu işin arkasını asla bırakmayacağız. Devlet bugüne kadar bizi hiç dikkate almadı. Şimdi Türkiye’nin genelinde böyle bir eylem başlayınca şok oldular. ‘Ayakkabıcılar nasıl örgütlenir’ diye? Dün 3 tane atölye komple işi bıraktı. Manisa’da işverenler sanayinin içine alınmıyor. Bu eylemler artarak devam edecek. Bazı arkadaşlar soruyor, ‘Sendikanız var mı?’ diye… Sigortamız yok ki sendikamız olsun. Bizim taleplerimiz fiyatların bir an önce iyileştirilmesi, sağlık koşulları, iş güvencesi ve sigortadır. Bundan sonra emekçinin yanında olan herkesi yanımızda görmek isteriz’’
’75 YAŞINDA KUNDURACI YOK’
5 sene önce Suriyeliler geldiğinde kendisinin de çok kızdığını belirten işçi Tevfik Saraç ise şunları söyledi, “Suriyeliler geldiğinde biz çok kızdık. Ekmeğimizi elimizden alacaklar diye. O zamanlar Suriyelilerin burada kalıp kalmama amacını da bilmiyorduk. Bir saya 5 lirayken Suriyelileri fırsat bilet patronlar 2 liraya düşürdü. Düşünün, bali dediğimiz ilaç kokusunun altında verilen yevmiye 60 lirayı geçmez. Bali denen şey kandaki alyuvarları öldürüyor. Bugün 75 yaşında kunduracı bir arkadaşım yok benim. Meslekten dolayı yaşayan yok. Düşünün, bir sağlık ocağımız yok bu sitede. Özetle biz bir yola girdik ve bu emek mücadelesini sonuna kadar sürdüreceğiz.’’
