Kısa Film: El Empleo

Gelişen teknolojiyle, kol-gücüne ihtiyacın her geçen gün azalmasına rağmen insanlara harcaması için para verilmesi gerektiğinden abidik-gubidik işler uyduruluyor mütemadiyen. Bu kısa filmde de sanki bu anlamsız iş bölümüne ve abartılı departmanlaşma-uzmanlaşmaya eleştiri getirilmiş.

Üretimde kol gücü ihtiyacı azaldıkça, hizmet sektörü yükselmeye başladı. Ee bu hizmet sektörü dediğimiz de, normalde hane-içi üretimin konusu olan işlerin sektör haline getirilip, metalaştırılıp pazarlanmasını getiriyor. Sen bana çay yap (kafe), ben sana çorba (lokanta), öbürü çamaşır yıkasın (kuru temizleme), beriki de ebeveynlik yapsın mesela (kreş-çocuk bakıcı). Hane içinde üretimin insanın faydasına dair akılcı bir işleyişi varken, piyasalaştıkça “daha çok getiri” motivasyonundan başka hiçbir duygu taşımadan yürütülen süreçler insan odaklı olmaktan da çıkıyor. Hele de işin patronu değil memuru-amelesi olan insanlar, tam da bu filmdeki motivasyonla iş yapıyorlar; kariyerde yükselme arzusu biraz örtülüyor o kadar, mutsuzluk ve sıkkınlık baki…